A miña frauta é un fipple (I)

E non, non é erro tipográfico.

Fipple é voz inglesa que se define como a wooden plug forming a flue in the end of a pipe, as the mouthpiece of a recorder e que ven a decir que é un taco ou bloque de madeira que forma un conducto no extremo dun tubo, como na boquilla dunha frauta.

Dito así parece que o bloque non sexa máis que iso, un taco, un tarugo, pero a mín góstame pensar que o bloque é ás frautas de pico o que o alma é ás cordas frotadas: a natureza do son vai depnder de cómo a canle que forma este bloque dirixe o aire cara o bisel, a outra parte fundamenteal na cración do son.

Bloque dunha Moeck Rottenburgh.

Máis info en inglés sobre este bloque

en Saunders Recorders.

O bloque, ademáis de conducir o fluxo de aire cada o bisel, é a primeira parte do instruemnto que ten que traballar coa humidade. Ó soplarmos, o aire húmedo que sae da nosa boca entra en contacto cuns corpos máis fríos como son a base e o teito da canle (de ahí a importancia de quecer ben a cabeza da frauta antes de tocarmos nela) provocando que tal humidade se condense. Se a condensación é excesiva a canle atascase entorpeciendo o fluxo de aire e impide a formación do son.

Unha das amdeiras preferidas para a confección do fipple ou bloque é a madeira de cedro vermello, pola súa capacidad de absorber a humidade se apenas dilatación e sen se deformar, fronte a outras madeiras. Á hora do fabricar un bloque, o constructor ten en conta a orientación da veta e tallará a peza de xeito que as vetas queden o máis perperdiculares que se poda á base da canle.

Podedes atopar unha excelente lección de cómo fabricar un bloque na web de Philippe Bolton.

A forma da canle, atendendo a súa sección transversal, é importante e se poden dividir en dour tipos: rectos ou curvos. A canle recta é a máis sinxela de realizar e se atopa na endiañada fruata de plástico que o fillo do veciño en frautas económicas construidas normalmente en materias plásticas e destinadas ó uso na escola. Con todo non fai doada a emisión das notas máis agudas e ofrece menos posibilidades dinámicas (aumentar ou disminuir o voluma do son, tarefa xa de por si moi limitada nunha frauta de bico). A canle curva atópase, polo tanto, en instrumentos de maior valía e custo, normalmente reproduccións de instrumentos orixinais, e permite un maior rango dinámico.

Mañán (ou pasado), máis.